Udaberria dagoenean / ernatzeko indarrean, / isil-isilik joan zara Manus / aztarna utzirik larrean. / Naturazale ta bizizale, / maite zenuen lurrean, / irribarretsu ageri zara / mundu latz honen aurrean. / Mendirik mendi segituz gero / betiko ohitura zaharrean, / agian inoiz batuko gara / zugaz kantuz gailurrean.
ALBEko lagunak
